هجاگولغتنامه دهخداهجاگو. [ هَِ ] (نف مرکب ) هجاگوی . هجوکننده . هجاگوینده . دشنام دهنده در شعر. شاعری که در شعر مردم را به باد استهزاء گیرد. هجاء : «جهنمی هجاگو عبید زاکانی ».(یادداشت مؤلف ).