هجراء

هجراء. [ هََ ] (ع اِ) سخن زشت و بیهوده . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از معجم البلدان ). کلام قبیح . (اقرب الموارد). هجر. || کفایت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). || فائده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). غناء. (اقرب الموارد): «ما عنده غناء ذلک و لا هَجْراؤُه ُ»؛ یعنی نیست در نزد وی کفایت و لیاقت و توانایی این کار. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة).