هجیرةلغتنامه دهخداهجیرة. [ هَِ ج ْ جی رَ ] (ع اِ) خوی و عادت . (منتهی الارب ). هجیر. (اقرب الموارد). || حال . (منتهی الارب ). رجوع به هِجّیر شود.