هداکرلغتنامه دهخداهداکر. [ هَُ ک ِ ] (ع ص ) نازپرورده . رجل هداکر؛ مرد به نازپرورده . (منتهی الارب ). منعم . (اقرب الموارد). || شیر غلیظ. (اقرب الموارد).