هذء

هذء. [ هََ ذْءْ ] (ع مص )زود بریدن چیزی را، زودتر از هَذّ. || هلاک گردانیدن عدو را. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || سخن مکروه شنوانیدن کسی را. (منتهی الارب ).و آزار دادن بدان . (اقرب الموارد). || افتادن شتران بر زمین . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || افزون ساختن خطا در کلام . (اقرب الموارد).