هزارآوا

هزارآوا. [ هََ / هَِ ] (اِ مرکب ) هزاردستان . (انجمن آرا). بلبل . عندلیب . هزار. هزاران . (یادداشت به خط مؤلف ).و او را هزارآواز هم میگویند. (برهان ) :
تا هزارآوا از سرو برآرد آواز
گوید او را مزن ای باربد رودنواز.

منوچهری .

بر گل نظم چون هزارآوا
تا گه صبح می سرایم من .

مسعودسعد.

صفیر صلصل و لحن چکاوک و ساری
نفیر فاخته و نغمه ٔ هزارآوا.

خاقانی .

رجوع به هزارآواز و هزاردستان شود.