هزلجةلغتنامه دهخداهزلجة. [ هََ ل َ ج َ ] (ع مص ) شوریدن . || در هم شدن آواز. (منتهی الارب ). اختلاط صوت . (از اقرب الموارد). || (اِمص ) سرعت . (اقرب الموارد).
