هساهس
لغت‌نامه دهخدا
هساهس . [ هََ هَِ ] (ع اِ) ج ِ هسهسة. (منتهی الارب ). || راه پیمایی در شب . (از ناظم الاطباء). || آواز سپل شتر. (از اقرب الموارد).
- هساهس الناس ؛ کلام خفی که فهمیده نشود. (از اقرب الموارد) (آنندراج ).
- هساهس الجن ؛ عزیف جن . صوت جن . (از اقرب الموارد). آواز خفی جن که به شب در بیابان شنیده می شود. (آنندراج ).
- هساهس الناس ؛ کلام خفی که فهمیده نشود. (از اقرب الموارد) (آنندراج ).
- هساهس الجن ؛ عزیف جن . صوت جن . (از اقرب الموارد). آواز خفی جن که به شب در بیابان شنیده می شود. (آنندراج ).
