هست اوللغتنامه دهخداهست اول . [ هََ ت ِ اَوْ وَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب )(اصطلاح فلسفه ) آن جوهر بود که وحدت بدو متحد شد، و آن عقل کلی است که او را فیلسوف «عقل فعال » خواند، وآغاز هستی ها اوست . (جامعالحکمتین ناصرخسرو ص 148).
