هفات

هفات . [ هَُ ] (ع مص ) از سبکی پریدن . (منتهی الارب ). پریدن از سبکی و فرودآمدن و افتادن و خرد شدن . (اقرب الموارد). || سخن بسیار و بی اندیشه گفتن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || پست شدن . || کم شدن چیزی . || باریک گشتن . (منتهی الارب ).