هفت سبع
لغت‌نامه دهخدا
هفت سبع. [هََ س ُ ] (اِخ ) مراد از هفت حصه ٔ قرآن مجید که آن را هفت منزل گویند به جهت آنکه قاریان سلف در یک هفته ختم قرآن مجید مقرر نموده اند... (غیاث ) :
انگار که هفت سبع خواندی
یا هفت هزار سال ماندی .
زین سحر سحرگهی که دانم
مجموعه ٔ هفت سبع خوانم .
اگر خود هفت سبع از بر بخوانی
چو آشفتی الف باتا ندانی .
انگار که هفت سبع خواندی
یا هفت هزار سال ماندی .
نظامی .
زین سحر سحرگهی که دانم
مجموعه ٔ هفت سبع خوانم .
نظامی .
اگر خود هفت سبع از بر بخوانی
چو آشفتی الف باتا ندانی .
سعدی .
