هفت طوقلغتنامه دهخداهفت طوق . [ هََ طَ / طُو ] (اِ مرکب ) کنایه از هفت فلک است : کرده چارارکان او از هفت طوق و شش جهت چارارکانش ز یاران چاراقران آمده .خاقانی .