هفت نقطه
لغتنامه دهخدا
هفت نقطه . [ هََ ن ُ طَ / طِ ] (اِ مرکب ) هفت کوکب است که سبعه ٔ سیاره باشد. (برهان ) :
همواره بر آن خطّ هفت نقطه
گردان و پس یکدگر دوان است .
|| زیور و آرایش را نیز گویند. (برهان ).
همواره بر آن خطّ هفت نقطه
گردان و پس یکدگر دوان است .
ناصرخسرو.
|| زیور و آرایش را نیز گویند. (برهان ).