همایون شکار
لغتنامه دهخدا
همایون شکار. [ هَُ ش ِ ] (ص مرکب ) صیادی که هر صید را شکار نکند و شکار گران و باشکوه گیرد :
امروز طبع در پی فکر بلند نیست
شهباز ما همیشه همایون شکار بود.
امروز طبع در پی فکر بلند نیست
شهباز ما همیشه همایون شکار بود.
شیخ العارفین (از آنندراج ).