همدگر
لغت‌نامه دهخدا
همدگر. [ هََ دِ گ َ ] (ضمیر مبهم مرکب ) همدیگر. یک دیگر. (یادداشت مؤلف ). با هم . (آنندراج ) :
برنیایم یک تنه با سه نفر
پس ببرّمْشان نخست از همدگر.
خرده کاری بود و تفریقش خطر
همچو اوصال بدن با همدگر.
برنیایم یک تنه با سه نفر
پس ببرّمْشان نخست از همدگر.
مولوی .
خرده کاری بود و تفریقش خطر
همچو اوصال بدن با همدگر.
مولوی .
