همراه کردن
لغتنامه دهخدا
همراه کردن . [ هََ ک َ دَ ] (مص مرکب ) مقابل همراه شدن . قرین ساختن . دو چیز را به هم پیوستن :
مادر فرقان چه دانی تو که هفت آیت چراست
یا شهادت را چرا همراه کردستند لا؟
مادر فرقان چه دانی تو که هفت آیت چراست
یا شهادت را چرا همراه کردستند لا؟
ناصرخسرو.
