همیشک جوان
لغتنامه دهخدا
همیشک جوان . [ هََ ش َ ج َ ] (اِ مرکب ) درختی است که برگهایش همیشه سبز باشد و به تازی حی العالم خوانند و آن راهمیشه بهار نیز گویند. (انجمن آرا). و در دواها به کار برند. (آنندراج ). رجوع به همیشه بهار شود. || نام یک جزو از اجزای اکسیر هم هست . (برهان ).
