هم ریشه
لغتنامه دهخدا
هم ریشه . [هََ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) هم اصل . هم نژاد :
پروردگار دینی آموزگار فضلی
هم پیشه ٔ وفایی همریشه ٔ سخایی .
|| (اصطلاح زبان شناسی ) دو واژه را که اصل اشتقاقی یا ترکیبی آنها مشترک باشد، یا دو واژه از دو زبان همگروه که به هم شباهت دارند.
پروردگار دینی آموزگار فضلی
هم پیشه ٔ وفایی همریشه ٔ سخایی .
فرخی .
|| (اصطلاح زبان شناسی ) دو واژه را که اصل اشتقاقی یا ترکیبی آنها مشترک باشد، یا دو واژه از دو زبان همگروه که به هم شباهت دارند.