هم وطا. [ هََ وِ ] (ص مرکب ) دو تن که در یک جا و بر یک فرش نشینند. همنشین : رخت از این گنبد برون بر گر حیاتی بایدت زآنکه تا در گنبدی با مردگانی هم وطا. خاقانی .

هم وطا

وطا

سبز وطا

هم صف

تَطَؤُوهُمْ

لَا يَطَئُونَ

پیروزه وطا

رخت بردن

نیلگون وطا

خرقه کردن

فیروزآباد

آب هندوانه

پهناور

برهم زدن

بی دندان

کله خشک

لغت‌نامه دهخدا