هندوک
لغت‌نامه دهخدا
هندوک . [ هَِ دُ وَ ] (اِ مصغر) مصغر هندو. (آنندراج ) :
از چو من هندوک حلقه بگوش
گر کله نیست کمر بازمگیر.
هم هندوکی بباید آخر
بر درگه تو غلام و دربان .
هندوک لاله و ترک سمن
سهل عرب بود و سهیل یمن .
با اینکه از او سیاه رویم
هم هندوک سیاه اویم .
خورشیدپرست شد مسلمان
زین هندوکان ماه زاده .
از چو من هندوک حلقه بگوش
گر کله نیست کمر بازمگیر.
خاقانی .
هم هندوکی بباید آخر
بر درگه تو غلام و دربان .
خاقانی .
هندوک لاله و ترک سمن
سهل عرب بود و سهیل یمن .
نظامی .
با اینکه از او سیاه رویم
هم هندوک سیاه اویم .
نظامی .
خورشیدپرست شد مسلمان
زین هندوکان ماه زاده .
امیرخسرو.
