هواگیری
لغتنامه دهخدا
هواگیری . [ هََ ] (حامص مرکب ) عمل هواگیر. || (اصطلاح صنعتی ) خالی کردن هوا از درون پیستون دستگاههای پیستونی است تا خوب به کار افتد. در تلمبه های پیستونی و دستگاههای مشابه آن اگر هوا در زیر پیستون باشد دستگاه خاصیت مکیدن مواد را از دست می دهد.
