هیاسه

هیاسه . [ هََ س َ / س ِ ] (اِ) دوال . (غیاث اللغات ). دوالی را گویند که بدان تنگ زین اسب را بر پشت اسب و تنگ بالای بار را بر پشت چاروا بکشند. (آنندراج ) (برهان ). و در عربی حیاصه بدین معنی آمده است :
پس ساخته زان دوال خودرنگ
بر اسب فلک هیاسه ٔ تنگ .

خاقانی .