هی هی

هی هی . [ هََ هََ / هَِ هَِ ] (صوت ) عجب عجب . سخت عجیب . چه شگفت :
قصد لب تو کردم زلف تو گفت هی هی
از هجر غافلی تو کت از جهان برآرد.

خاقانی .

گفت هی هی گفت تن زن ای دژم
تا در این ویرانه خود فارغ کنم .

مولوی .

چو گل نقاب برافکند و مرغ زد هوهو
منه ز دست پیاله چه میکنی هی هی .

حافظ.

|| علامت تحقیر و استخفاف . (یادداشت مؤلف ): هی هی جبلی قم قم .