وابل

وابل . [ ب ِ ] (ع ص ) بخشنده . جواد: رجل ٌ وابل . (از اقرب الموارد). || باران بزرگ قطره . (غیاث ) (منتهی الارب ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 102) (مهذب الاسماء) (دهار). باران سخت . باران تند. باران درشت قطره . رگبار، باران تند بزرگ قطره :
نگار من چو حال من چنین دید
ببارید از مژه باران وابل .

منوچهری .

گر چه شمسی نه ابر، عالم را
از کف راد تست وابل و رش .

سوزنی .

سپهر منصب و تمکین علای دولت و دین
سحاب رأفت و باران رحمت وابل .

سعدی .