واثق نیشابوری

واثق نیشابوری . [ ث ِ ق ِ ] (اِخ ) (ملا...) از شعرای دوره ٔ صفوی است . تتبع سخنان خواجه عبداﷲ انصاری میکرد و به هند رفت و پس از بازگشت در قمشه درگذشت . از اوست :
اشکم چو یاد از دل بیتاب میدهد
بال و پر شرار به سیماب میدهد
هر خارخشک ریشه به آب بقا رساند
حسرت هنوز نخل مرا آب میدهد

#

چه بیم سرکشی از توسن گنه داری
عنان توبه به چنگ است اگر نگه داری .

#

از عالم عاری ز عمل راهنمائی
چون قبله نما ساختن اهل فرنگ است .

#

تا یکدمی به زیر فلک ساز عیش کن
فرصت کم است خیمه نشین حباب را.

#

خاک شدی واثق وز کبر نرستی
کوه به زیر آمد و پلنگ نیامد.

#

راست بودن با کج اندیشان بلاست
عکس سرو از آب مواج اژدهاست .

#

صحبت نیکان طلای احمر است
میوه روی آفتابش بهتر است .

(تذکره ٔ نصرآبادی ص 315).