وادس
لغت‌نامه دهخدا
وادس . [ دِ ] (ع ص ) گیاه نخست برآمده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و در اقرب الموارد آمده است : گیاهی که روی زمین را بپوشاند. و معنی گیاه نخست برآمده را در ذیل «وِداس » بدینسان آورده است : هر آن گیاه که روی زمین را بپوشاند و شاخه های آن هنوز منشعب نشده باشد اما در همان وضع انبوه و به هم پیچیده باشد.
