واضح ساوجی

واضح ساوجی . [ ض ِ ح ِ وَ ] (اِخ ) میرزا مبارک اﷲ مخاطب به «ارادت خان » متخلص به واضح است . از شعرای ساکن هند بوده در زمان جهانگیر شاه شغل بخشیگری و در عصر شاهجهان منصب وزارت داشت و مدتی نیز حکمران دکن و بنگاله و کشمیر و اﷲآباد شد و به سال 1128 در جونپور درگذشت . وی نزد میرمحمد زمان راسخ تحصیل ادب کرد. او راست :
موجم و وحشت کند محروم از ساحل مرا
در طپیدن رفت از کف دامن قاتل مرا.

#

به جیب صبح ز خورشید گل فشانیهاست
به جام پیری ما باده ٔ جوانیهاست .

#

واضح به هیچ راه دلم وانمی شود
این قفل زنگ بسته ، شکستن کلید اوست .

#

خیال روی او دل را ز پا مستانه اندازد
نسیم گل شرر در خرمن دیوانه اندازد
پریشانی یک دل می برد جمعیت عالم
شکسته شیشه ٔ ما سنگ در میخانه اندازد.

#

بوی خون از نفس باد صبا می آید
شاید از گلشن داغ دل ما می آید.

#

یک عمر رفیق بزم احباب شدیم
یک عمر به هجر در تب و تاب شدیم
خفتند همه آخر و افسانه شدند
ما نیز به آن فسانه در خواب شدیم .
(از فرهنگ سخنوران و تذکره ٔ نتایج الافکار ص 745).