واضیلغتنامه دهخداواضی ٔ. [ ض ِءْ ] (ع ص ) پاکیزه . (از اقرب الموارد). پاکیزه روی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). نیکو.ماهو بواضی ٔ؛ یعنی او پاکیزه نیست . (منتهی الارب ).
