واپکیدن

واپکیدن . [ پ َ دَ ](مص مرکب ) پوشیدن دهن و یا صورت . || انداختن چیزی از دهن . || تف از دهن بیرون افتادن در وقت حرف زدن . || بیهوده گفتن . (ناظم الاطباء). || به دهن انداختن :
گرفته بکف واپکیده چنان
که بد دانه و کشته آندم نهان .

میرنظمی (از فرهنگ شعوری ج 2 ص 18).