واکفتیدنلغتنامه دهخداواکفتیدن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) مؤلف چراغ هدایت در ذیل ترکیب «آب شکستن در گلو» آرد: به معنی گره شدن آب است در گلو. و از بعضی لغات مروی است که به فارسی آن را واکفتیدن [ به کاف تازی ] نیز گویند. رجوع به واکفیدن شود.
