واکنلغتنامه دهخداواکن . [ ک ُ ] (نف مرکب ) واکننده . بازکننده . گشاینده . || (اِمرکب ) ابزار باز کردن در قوطی و بطری و امثال آن .- در بطری واکن ؛ آلت باز کردن در بطری .
