واگریختنلغتنامه دهخداواگریختن . [ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) گریختن . دررفتن . فرار کردن : چون بیامد سوخت پرش واگریخت باز چون طفلان فتاد و ملح ریخت .مولوی .