واییج
لغتنامه دهخدا
واییج . (اِ) بر وزن بادیج به معنی وایج است که جفت و چوب بندی تاک انگور باشد. (از برهان ). رجوع به وایج شود :
خوش آن دمی که نشینم ز آفتاب فراق
به صحن گلشن وصلت به سایه ٔ واییج .
خوش آن دمی که نشینم ز آفتاب فراق
به صحن گلشن وصلت به سایه ٔ واییج .
؟ (از جهانگیری ).