وتغة

وتغة. [ وَ ت ِ غ َ ] (ع ص ) زن مضیعه ٔ فرج خود؛ یعنی آنکه خود فراخ کند فرج خود را از شهوت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). زنی که ازبسیاری شهوت فرج خود را فراخ کند. (ناظم الاطباء).