وثاءةلغتنامه دهخداوثاءة. [ وَ ءَ ] (ع اِمص ) کفتگی که به گوشت رسد و بس یا دردگینی استخوان و عیب آن بی شکستگی یا جداشدگی گوشت از استخوان . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به وثاء شود.
