ودج

ودج . [ وَ دَ ] (ع اِ) رگ گردن . (از بحرالجواهر) (آنندراج ) (اقرب الموارد). گردن . (منتهی الارب ). هر یک از دو رگ سطبر گردن که آن دو را به صیغه ٔ تثنیه ودجان گویند. وداج . رگ بسمل . شاهرگ . شه رگ . (دهار). رگ گردن ستور که قصاب ببرد. تثنیه ٔ آن ودجان و ج ، اوداج . (مهذب الاسماء). نام رگی در گردن که هنگام ذبح قطع میگرددو زندگانی با قطع آن از میان میرود. (اقرب الموارد). || سبب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). وسیله . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و کسر دال در آن لغتی است . (از اقرب الموارد). رجوع به وداج شود.