ودیع

ودیع. [ وَ ] (ع ص ) تن آسان و آرمیده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (اقرب الموارد). ساکن . (مهذب الاسماء). || اسب آسایش جو و آساینده . || (اِ) عهد و پیمان . (منتهی الارب ) (آنندراج )(ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ج ، ودایع. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || مقبره . (از اقرب الموارد) (المنجد). قبر. رجوع به ودع شود.