وزاوزهلغتنامه دهخداوزاوزه . [ وُ وِ زَ / زِ ] (ع ص ) مرد سبک و چست . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مرد سبک و چست و چالاک و مردی که در رفتن سرین خود را می جنباند. (ناظم الاطباء).
