وشر
لغتنامه دهخدا
وشر. [ وَ ] (ع مص ) به اره بریدن چیزی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). بریدن چوب به اره . (تاج المصادر بیهقی ) (اقرب الموارد). || تیز و تنک کردن دندان را. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ). روشن و تنک کردن دندان . (تاج المصادر بیهقی ).
