وضی

وضی ٔ. [ وَ ] (ع ص ) بر وزن امیر، خوب و پاکیزه روی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء): وجه وضی ٔ؛ روی تازه .(مهذب الاسماء). ج ، اَوضیاء، وِضاء. (منتهی الارب ).