وعوللغتنامه دهخداوعول . [ وُ ] (ع اِ) ج ِ وعل . بزهای کوهی . || مهتران و شریفان . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). مردمان محتشم . (مهذب الاسماء). و در حدیث آمده : یظهر النحوت علی الوعول ؛ ای یغلب الضعفاء الاقویاء. (منتهی الارب ).
