وفاداری

وفاداری . [ وَ ] (حامص مرکب ) درستی و صداقت و راستی و نمک به حلالی . (ناظم الاطباء). در دوستی ، زناشوئی یا خدمت به مردم صادق و صمیمی بودن . صاحب وفا بودن . وفادار بودن :
آمدیم اندر تمامی داستان
وز وفاداری ّ جمع راستان .

مولوی .

دل منه بر دنیی و اسباب او
زآنکه از وی کس وفاداری ندید.

حافظ.