وفادة

وفادة. [ وِ دَ ] (ع مص ) وفد. وفود. افادة. به رسولی آمدن نزد کسی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). نزدیک سلطان شدن به رسولی . (تاج المصادر بیهقی ). رجوع به وفد شود.