وقش

وقش . [ وَ ] (ع اِ) اول گیاه . (منتهی الارب ). || یک قسم گیاه . (ناظم الاطباء). || جنبش و حس . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء): وجد فی بطنه وقشاً؛ ای حرکة من ریح و نحوها. (منتهی الارب ). || ریزه ٔ هیزم .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). وقشة با تاء به همین معنی است . (منتهی الارب ). || (مص ) محو و ناپدید شدن نشان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و فعل آن از باب ضرب آید. (منتهی الارب ).