وقیط

وقیط. [ وَ ] (ع ص ) مرد گران جسم کسل مند از بیخوابی شب . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || هر گران اندام ازضرب یا از اندوه (منتهی الارب ) (آنندراج )، و یا از بیماری و یا سیری . (اقرب الموارد). || (اِ)مغاکی در زمین سخت ، یا گو که در وی آب گرد آید. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). ج ، وِقْطان ، وقاط، اقاط. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد).