وناة
لغتنامه دهخدا
وناة. [ وَ ] (ع اِ) مروارید. (منتهی الارب ) (آنندراج ). لؤلوءة. (اقرب الموارد). || (ص ) (امرأة...) زن بردبار و سست و آهسته و باوقار در نشست و برخاست و رفتار (و گاهی واو به همزه بدل شود و اناة گفته شود). (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد).
