وکن

وکن . [ وَ ] (ع مص ) سخت رفتن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ). || نشستن . || (اِ) مهمانی بنای نو. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به وکر شود.