ویسه

ویسه . [ س َ / س ِ ] (اِخ ) به معنی ویس است که معشوقه ٔ رامین باشد. (برهان ) :
اگر لختی ز تندی رام گردم
چو ویسه در جهان بدنام گردم .

نظامی .

درآورده به ویسه دست رامین
چو زرین طوقی اندر سرو سیمین .

نظامی (از آنندراج ).

چو ویسه فتنه ای در شهدبوسی
چودایه آیتی در چاپلوسی .

نظامی .

رجوع به ویس (اِخ ) شود.