پادشه نشان
لغت‌نامه دهخدا
پادشه نشان . [ دْ / دِ ش َه ْ ن ِ ] (نف مرکب ) نشاننده ٔ پادشاه . پادشاه نشان . پادشانشان . نشاننده ٔ شاه :
ای شاه تاجدار که بر تکیه گاه ملک
هم پادشه نشینی و هم پادشه نشان .
شاه سنجر که کمترین خدمش
در جهان پادشه نشان باشد.
رجوع به پادشانشان و پادشاه نشان شود.
ای شاه تاجدار که بر تکیه گاه ملک
هم پادشه نشینی و هم پادشه نشان .
سوزنی .
شاه سنجر که کمترین خدمش
در جهان پادشه نشان باشد.
انوری .
رجوع به پادشانشان و پادشاه نشان شود.
