پاره دوز

پاره دوز. [ رَ / رِ ] (نف مرکب ) پینه دوز. لخت دوز. لاخه دوز. پینه گر. وصله گر :
ما پادشاه پاره و رشوت نبوده ایم
بل پاره دوز خرقه ٔ دلهای پاره ایم .

مولوی .

گر بغریبی رود از شهر خویش
سختی و محنت نبرد پاره دوز
ور بخرابی فتد از مملکت
گرسنه خسبد ملک نیمروز.

سعدی .

و بیشتر بمعنی در پی نهنده ٔ کفش دریده و پاره باشد.